دغدغه ی انرژی در جهان
بحث درباره انرژی‌های نو سال‌هاست که در جهان و حتی ایران رونق گرفته و در جهت توسعه‌ی استفاده از این مناابع نامحدود اقدامات مهمی نیز صورت گرفته است. از جمله این اقدامات می‌توان توسعه‌ی فناوری‌های وابسته به انرژی های تجدیدپذیر و نیز توافق‌های بین الملی مانند توافق حاصل شده در کنفرانس پاریس دانست که ایران نیز به آن پیوسته است.
توافق حاصل از کنفرانس پاریس یکی از مواردی است که لزوم توجه به این مساله را در کشور ما دوچندان می‌کند.
ردپای سلول‌های خورشیدی را می‌توان در نقاط مختلف شهرهای بزرگ کشور از جمله در پارک پردیسان تهران، پشت‌بام برخی از منازل یا حتی تعدادی از بانک‌ها، برخی از تابلوهای تبلیغاتی یا در معدودی از پارک‌ها مشاهده کرد.
برای آشنایی بیشتر با منابع مختلف انرژی و پتانسیل‌های انرژی های تجدید پذیر، مطالعه مقاله‌ی “۱۰ منبع اصلی انرژی” را در مجله خط مهندسی به شما توصیه می‌کنیم.
همچنین مطالعه مقاله “انرژی واقعاً چیست” را نیز توصیه می کنیم.
از اینرو بر آن شدیم که در این نوشته در خط مهندسی گزارش روندی از اخبار توسعه‌ی انرژی‌های تجدیدپذیر در ایران تهیه کرده و در اختیار علاقه مندان به انرژی و محیط زیست قرار دهیم.
پرتوکل کیوتو و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای
سهم انرژی های تجدیدپذیر در تأمین انرژی کشور چقدر است؟
در حال حاضر در ایران عمده‌ی انرژی مورد استفاده، از سوخت‌های فسیلی تأمین میشود. اقدامات مثبتی که در سال‌های اخیر با ساخت سدهای متعدد و اتمام پروژه‌ی نیروگاه هسته‌ای بوشهر انجام گرفت، باعث افزایش سهم انرژی هسته ای و انرژی برقابی در سبد انرژی کشور شد. با این‌حال ایران کشوری گرم و خشک است و تولید برق از نیروگاه‌های آبی منبع پایداری برای تأمین انرژی به حساب نمی‌آید. از طرفی هم اکنون به دلیل زیان بسیار انرژی هسته‌ای به محیط زیست، ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای در اروپا متوقف شده و سرمایه گذاری های کلانی روی انرژی خورشیدی صورت گرفته است. از اینرو واضح و مبرهن است که ایران با وجود پتانسیل‌های بسیار، چقدر از قافله‌ی انرژی‌های نو عقب مانده است.
